Discussietheater - voorbeeld Aanspreken op straat

Durf weer contact te maken

Het lijkt wel of mensen elkaar minder groeten op straat; steeds minder mensen weten wie er in hun straat wonen; als ze iets zien gebeuren lopen ze er omheen, of ze bellen de gemeente of de politie; als ze wel iets zeggen dan krijg je snel ruzie. In toenemende mate ontstaat er een loket-cultuur, waarbij er voor elke vorm van overlast wel een plek is waar je dit kunt melden, zonder dat je er zelf iets aan hoeft te doen om het probleem op te lossen.

Mensen lijken wel niet meer gewend om zelf initiatief te nemen. Mede door de vele alternatieven durven ze misschien ook niet meer. Het kan ook zijn dat we allemaal wel een korter lontje hebben, waardoor het moeilijker geworden is. Maar toch zou de wereld een stuk prettiger in elkaar zitten wanneer mensen elkaar wel aan zouden durven spreken, of in ieder geval contact met elkaar zouden durven maken.

Leer elkaar kennen

Een grote drempel in het aanspreken is het elkaar niet kennen. Daarnaast gaat het ook vaak fout omdat mensen situaties geheel anders interpreteren. Gesprekken worden niet open ingegaan, waardoor snel een gevoel van veroordeeld worden kan ontstaan. Ook emoties kunnen een rol spelen in het niet goed kunnen communiceren.

Discussietheater kan gebruikt worden om de moeilijkheid van contact leggen op straat inzichtelijk te maken. Mensen zien door middel van korte scenes dat er veel komt kijken bij het aangaan van een gesprek met iemand, over een voor jou belangrijk onderwerp. Naast gebruik maken van theater, geven we uitleg en laten mensen daadwerkelijk oefenen in het aanspreken van iemand. Op deze interactieve wijze wordt met humor en aandacht gewerkt aan een verbetering van de onderlinge communicatie.

Terug naar voorbeelden